Rozdział 13 - ''Będę robiła to co chcę''

Rozdział dedykowany Natalii Horan <33

______________________________________________

Zapłaciłam za cappuccino i wyszłam z chłopakiem z lokalu. On zaprowadził mnie pod swój samochód i otworzył drzwi. Weszłam do środka. Chwilę później on znalazł się na miejscu kierowcy. Odjechaliśmy z piskiem opon. 

W drodze mało ze sobą rozmawialiśmy. Może dlatego, że on był mało rozmowny, albo nie mogliśmy złapać wspólnego tematu. Nie wiem.

Piętnaście minut później zajechaliśmy pod mój dom.

- Dzięki za odwiezienia. - powiedziałam łapiąc za klamkę.

- Poczekaj. - położył swoją dłoń na moim kolanie. Lekko wzdrygnęłam. - Może spotkamy się jutro? - zapytał. Elliot chce się ze mną umówić. Praktycznie go nie znam, więc nie sądzę, że to dobry pomysł.

- Raczej nie. - zaprzeczyłam i szybko wysiadłam z samochodu. - Cześć. - dodałam zamykając drzwi. Chłopak po chwili odjechał, a ja odetchnęłam z ulgą. Nie chciałam się z nim spotykać, bo czuję, że z nim jest coś nie tak. Może Niall ma rację, a w ogóle to Horan by się bardzo wkurzył jeśli spotkałabym się z Elliot`em... Ale co mnie obchodzi czy on się na mnie wkurzy czy nie!

Weszłam do domu, a w korytarzu stał ojciec. Pewnie szykuje się pogadanka.

- Kto to? - spytał. Chodziło mu o Elliot`a.

- Kolega. - odpowiedziałam, ale on wcale nie był kolegą. Znajomym? To chyba i tak za duże wyróżnienie dla niego.

- Spotykasz się z jakimś starszym chłopakiem? - skąd on to wywnioskował? Przecież nawet szesnastolatkowie mogą jeździć samochodami. W ogóle to ile Elliot ma lat?

- Daj sobie spokój. - odpowiedziałam i wbiegłam na schody. Od razu poszłam do swojego pokoju.

~*~

Wstałam dosyć późno. Tak, trochę zaspałam. Szybko pobiegłam się ubrać i lekko pomalować. Spakowałam potrzebne książki i zeszłam na dół. Nie żegnając się z nikim wyszłam z domu.

Droga do szkoły zajęła mi piętnaście minut. Gdy weszłam do budynku, poszłam zdjąć kurtkę i buty. Później udałam się pod klasę numer 11, ponieważ tam miałam mieć teraz matematykę. Spotkałam Kevin`a i Sky.

- Cześć. - przywitałam się z nimi. Odpowiedzieli mi tym samym.

- Skewer cię szuka. - powiedziała nerwowo Skyler.

- Pewnie chce mnie opieprzyć. - zaśmiałam się.

- Za co? - zdziwił się Kev.

- Długa historia. - odpowiedziałam. Niall pewnie chciał na mnie nakrzyczeć za to, że jechałam z Elliot`em. Wiem, że nie było go w pobliżu, ale na pewno o tym wie. Nie wiem jak on to robi.

Właśnie zadzwonił dzwonek na lekcję. Weszliśmy do klasy i zajęłam swoje miejsce. Po chwili do pomieszczenia wszedł Niall. Kiedy mnie zauważył od razu do mnie podszedł. Sky wydawała się być w tedy lekko spięta. Chyba się go boi.

- Co? - spytałam chłodno nie patrząc się na chłopaka.

- Przyjdź dzisiaj do mnie. - powiedział. - Zaczniemy projekt.

- Może. - odpowiedziałam oschle. Niall zauważył, że go lekko ignoruję. Po woli robił się zły. Nie robiłabym tak gdyby on wczoraj nie zaczął się ze mną kłócić.

- Nie może tylko masz przyjść! - krzyknął tak, że połowa klasy się obejrzała w naszą stronę.

- Nie krzycz na mnie to po pierwsze. - zerknęłam na niego. - A po drugie to przyjdę jak mi się będzie chciało. - dodałam, a Horan uderzył pięścią w drewnianą ławkę i odszedł. Brawo dla mnie... Dziś to ja 

zdenerwowałam wielkiego Skewer`a.

- Lepiej mu tak nie pyskuj. - szepnęła mi Sky.

- Bo? - spytałam.

- On jest agresywny i w ogóle. Uważaj na to co mówisz. - odpowiedziała i w tym momencie do klasy weszła pani Bridges od matematyki. Zaczęła się lekcja.

Skyler widocznie bała się odzywać do Horan`a, ale ja nie. Mówiłam mu w prost to co o nim myślę i już. Przecież nie będę bała się jakiegoś szesnastolatka, który po prostu jest chamski i bezczelny, prawda? 

~*~

Po skończonych w szkole lekcjach udałam się prosto do domu. Gdy byłam już jedną ulicę za budynkiem szkoły zobaczyłam Niall`a. Wyszedł zza rogu jakiegoś sklepu. Od razu do mnie podszedł i szarpnął za rękę. Musiałam przystanąć.

- Nie szarp mnie! - krzyknęłam do niego.

- A ty przestań do mnie pyskować, dobra? - odpowiedział wściekle. Miałam ochotę mu przywalić.

- Mów czego chcesz. - powiedziałam po chwili, odklejając jego dłoń od swojej ręki.

- Chcę ci powiedzieć, że masz dziś do mnie przyjść, ponieważ będziemy robić ten projekt. - powiedział. 

- Nie bardzo pamiętam gdzie mieszkasz. - skłamałam. Pamiętałam drogę, ale nie chciałam robić tego projektu u niego. Jakoś nieswojo się tam czułam. Nie chciałam robić projektu także u mnie, bo wolałam aby tata i Kristin nie poznawali Niall`a.

Niall westchnął.

- W takim razie przyjadę po ciebie. - dodał i lekko się uśmiechnął. - Będę za godzinę. - dodał i odszedł w przeciwnym kierunku. Nie miałam już czasu aby mu odmówić. Czy on zawsze musi stawiać na swoim?

Dziesięć minut później zaszłam do domu. Zjadłam obiad, który przygotowała Kristin i poszłam do swojego pokoju. Postanowiłam się trochę odświeżyć dlatego poszłam się przebrać. Ubrałam czarne rurki i biały sweter, poprawiłam swój makijaż oraz włosy. Byłam gotowa.

Po chwili dostałam sms`a. Był on od nieznanego numeru. Od razu się domyśliłam, że to od Horan`a. W sms`ie napisał, że jest już pod moim domem. 

Sprytnym ruchem zgarnęłam swoją torbę z fotela i zeszłam do korytarza. 

- Wychodzę. - krzyknęłam ubierając buty i kurtkę.

- Dokąd? - spytała Kristin, która właśnie weszła do hall`u. 

- Robię projekt na biologię z kolegą. - odpowiedziałam łapiąc za klamkę. Kobieta tylko się uśmiechnęła i tyle ją widziałam. Ona jest na prawdę miła. Żałuję, że nie lubiłam jej od początku.

Gdy wyszłam z domu, skierowałam się do furtki. Otwarłam ją i byłam już po za terenem mojego podwórka. Ujrzałam Niall`a... na motorze. Nie wsiądę na to!

- Mamy jechać na tym? - spytałam nie dowierzając.

- Tak, a czy coś ci nie pasuje? - spytał z lekkim uśmiechem na twarzy. 

- Nie wsiądę na to. - zaprzeczyłam twardo. Niall tylko zaśmiał się na moje słowa.

- Dlaczego? Jestem niezłym kierowcą. - puścił mi oczko. On jest niemożliwy.

Po jego długich namowach w końcu się zgodziłam. Ostrożnie wsiadłam na miejsce za nim.

- Musisz się mnie złapać. - powiedział chwilę później. Ma rację, jak inaczej mam się utrzymać na tej maszynie.

Niechętnie objęłam go rękoma w pasie. W lusterku zauważyłam uśmiech na jego twarzy. Niech on sobie nic nie wyobraża. Trzymam go tylko i wyłącznie dla swojego własnego bezpieczeństwa.

- To jedziemy. - mruknął i odpalił motor. 

Kiedy wyjechaliśmy na drogę mocniej go ścisnęłam. Bałam się tym jechać. Zawsze i wszędzie poruszałam się samochodem i to z kimś dorosłym, a teraz jadę z jakimś niepoważnym nastolatkiem na motorze!

Dziesięć minut później byliśmy na miejscu. Odetchnęłam z ulgą kiedy zauważyłam, że dojechaliśmy cali. Szybko zeskoczyłam z motocykla.

- Nigdy więcej na to nie wsiądę. - zapowiedziałam poprawiając swoje włosy. Wiatr strasznie mi je potargał. Wyglądałam teraz strasznie.

- Wsiądziesz. - uśmiechnął się schodząc z motoru. - W tedy masz szansę mnie przytulać. - dodał, a we mnie się aż zagotowało. On się prosi o kłótnie.

Nie skomentowałam jego wypowiedzi tylko udałam się za nim do domu. Weszliśmy i panowała tutaj zupełna cisza.

- Nie ma tutaj nikogo? - spytałam rozglądając się. On pokręcił głową.

- Będziemy sami. - powiedział po chwili, a ja miałam w głowie pełno dziwnych myśli. Jestem po prostu nie normalna. Myślę o takich idiotycznych rzeczach.

Weszliśmy na górę i skierowaliśmy się do jego pokoju. Po przekroczeniu progu od razu podeszłam do fotela, na którym usiadłam. Niall dziwnie się na mnie spojrzał i podszedł do jakiejś szafki. Zaczął czegoś szukać. Mam nadzieję, że książek. Po kilku chwilach podszedł do mnie z jakimś stosem arkuszy, kartek i podręczników.

Zasiedliśmy przy stoliku.

- To od czego zaczynamy? - spytałam przeglądając materiały, które Horan przyniósł.

- Od rozmowy. - odpowiedział i wyrwał mi kartki z rąk. - Musimy sobie o czymś porozmawiać. - dodał.

__________________________________________________________

I mamy 13 rozdział. Uwielbiam liczbę 13 xD Ale do rzeczy... Co sądzicie? Trochę nudy i w ogóle, ale mam pomysł na następny. Będzie raczej lepszy niż ten.

CZYTASZ = KOMENTUJESZ

14 ROZDZIAŁ = 35 KOMENTARZY

Nowy rozdział pojawi się za tydzień i kiedy będzie wymagana ilość komentarzy. Przepraszam, że tak jest, ale coraz mniej komentarzy znajduje się na tym blogu.

Chciałabym wam powiedzieć, że pokochałam Room 94 ♥ Teraz jaram się nimi jak 1D xD I jeśli znacie o nich jakieś ciekawe rzeczy to proszę napiszcie do mnie mail`a - nelly69@o2.pl !