Rozdział 5 - ''Czego ode mnie chcesz?''

ODWIEDZAJCIE ZAKŁADKI: ''Pytania do bohaterów'' i ''Świąteczne konkursy'' !!!

Rozdział dedykowany autorkom najpiękniejszych komentarzy do ostatniego rozdziału czyli Magdzie i Sandrze

__________________________________________________________________________

Lekko zmieszana oraz ostrożna wyjrzałam za szklane, balkonowe drzwi, które otwarłam przed chwilą. Dokładnie rozejrzałam się po balkonie, lecz w ciemności nie dużo dostrzegłam. Nie pewnie postawiłam swoją prawą nogę na zimnych kafelkach. Kiedy moja lewa noga trafiła na chłodną podłogę balkonu, przeszedł mnie chłodny dreszcz zimna. Moja szczęka lekko zatrzęsła się, a moje dłonie szybkim ruchem masowały ramiona z myślą, że zrobi mi się ciepło.

Rozglądając się tym razem dokładniej po balkonie dostrzegłam czyjąś rękę. Lekko się tego przestraszyłam, bo nie wiedziałam czego mam się spodziewać. Może to jakiś złodziej, włamywacz? Nie wiedziałam. Po chwili ręka się poruszyła, a ja od ruchowo cofnęłam się w tył. Wyciągnęłam swoją głowę w przód z myślą, że dojrzę do kogo należy owa ręka. W końcu zobaczyłam jego. Ręka należała do Niall`a. Chłopak gdy wyszedł z ciemności zaczął powoli się do mnie zbliżać. Cofałam się ile mogłam, ale barierka na końcu balkonu w końcu mnie zatrzymała.

- Czego chcesz? - zapytałam obejmując od tyłu dłońmi chłodną barierkę.

- Dlaczego tak nerwowo, księżniczko. - powiedział szyderczo zbliżając się do mnie. - Przyszedłem do ciebie tylko na chwileczkę. - oznajmił kiedy dzieliły nas dosłownie centymetry. Miałam ochotę się jakoś odsunąć, ale zupełnie nie wiedziałam jak i w którą stronę. 

- Po co? - spytałam bardziej spokojna, a on ciężko westchnął i lekko się odsunął. Przeczesał ręką swoje blond włosy.

- Ile widziałaś? - zapytał odwracając wzrok w podłogę. Nie miałam pojęcia o co chodzi chłopakowi. Był on na prawdę tajemniczy, a jego słownictwo było jak szyfr. Szyfr, który rozpracować umie tylko on.

- Co? - spytałam z dezorientacją.

- Wiesz dobrze o czym mówię. - odpowiedział. - Chodzi mi o tą sytuację dziś popołudniu. - dodał patrząc się na mnie. Teraz już wiedziałam o czym on mówi. 

- Nic nie widziałam. - zaprzeczyłam kłamiąc blondyna. Bałam się, że coś mi zrobi kiedy dowie się, że widziałam jak jakiś chłopak daje mu nie wiadomo co za kasę.

- Wiem, że kłamiesz. - powiedział przysuwając się do mnie. Swoje ręce oparł na barierce, która była za mną, także ja znajdowałam się pomiędzy jego rękami. Nie było mi zbyt komfortowo.

- Nie! - wykrzyczałam mu prosto w twarz, a po chwili zaczęłam tego żałować. Wiedziałam, że on jest nie obliczalny, dlatego powoli zbierało mi się do płaczu. Próbowałam się jakoś odsunąć, bo byłam pewna, że on w końcu mnie uderzy, ale na szczęście nie zrobił tego.

- Powiedz Rose. - odrzekł spokojniejszym tonem, a jego oczy przybrały delikatne, błękitne ubarwienie. Nie byłam pewna czy mam mu wszystko powiedzieć, ale w końcu się zgodziłam.

- Widziałam jak ten chłopak dawał Ci coś, a ty za to płaciłeś. - powiedziałam, a chłopak zamilkł. - Co to było? - spytałam po chwili.

- Nic. - rzucił krótko.

- Powiedz mi. - nalegałam, ale on był nieugięty. Nie wiem dlaczego aż tak interesowało mnie jego życie, ale chciałam po prostu to wiedzieć.

- Nie dawał mi niczego złego. - powiedział. - Uwierz mi. - dodał. Nie wierzyłam mu. Wiedziałam, że ten tajemniczy brunet dał mu coś złego. Moja intuicja mówiła mi, że to były narkotyki, ale Niall by się do tego nie przyznał. Westchnęłam ciężko i już nic więcej nie mówiłam.

- Dobranoc księżniczko. - usłyszałam cichy głos Niall`a, który się do mnie przybliżał. On chyba chciał mnie pocałować. Speszona sytuacją odchyliłam swoją głowę w tył, aby nie dosięgnął do niej. On natomiast tylko się zaśmiał i odsunął ode mnie. Poszedł na drugi koniec balkonu, przeszedł przez barierkę i sprytnym ruchem zeskoczył na dół. Lekko się przeraziłam czy chłopak nie zrobił sobie czegoś podczas skoku dlatego szybko podbiegłam do końca balkonu i wychyliłam głowę po za niego. Rozejrzałam się po podwórku i nigdzie go nie było. Oznaczało to, że wszystko z nim dobrze.

Przerażona zaistniałą sytuacją weszłam z powrotem do swojego pokoju. Usiadłam na łóżku, a w mojej głowie kłębiły się pytania, na które nie znałam odpowiedzi. Dlaczego mu tak zależało na tym co widziałam? Skąd on wiedział gdzie mieszkam? Nie wiedziałam jak mam na to odpowiedzieć. Byłam już zbyt zmęczona, aby zaprzątać sobie tym głowę, dlatego poszłam się wykąpać. Gorąca woda idealnie na mnie działała. Od razu zrobiło mi się milej. Po kąpieli nadzwyczajnie poszłam spać. 

Kolejne dwa dni minęły mi bardzo normalnie. Zero kłótni z ''nową'' rodziną, zero dziwnych spotkań z Niall`em, wszystko w jak najlepszym porządku. Niall`a nie było w szkole właśnie od dwóch dni. Codziennie myślałam co z nim. Ta nie pewność już powoli mnie wykańczała. Byłam świadoma, że Horan jest dla mnie denerwujący i nie znośny, ale bardzo przejmowałam się nim. Znałam go zaledwie od tygodnia, ale miał coś w sobie. Coś co mnie do niego bardzo przyciągało. Kiedy nie widziałam go przez dłuższy czas czułam się dziwnie, ale kiedy on był przy mnie nie chciałam go widzieć. I jak to wytłumaczyć? Sama nie wiem.

Dzisiaj był piątek. Piątek, czyli ostatni dzień męczącej szkoły. Cóż, nie powinnam jeszcze narzekać, ponieważ był to dopiero początek roku szkolnego, ale ja już miałam dosyć.

Po wyszykowaniu się do szkoły zeszłam na dół, do kuchni. Nie byłam głodna, ale tata powiedział, że to on zawiezie mnie dziś do szkoły. Wolałam jechać z nim niż iść prawie dwa kilometry sama.

- Jedziemy? - zapytałam ojca, który dopijał swoją poranną kawę. Na moje słowa znacząco pokiwał głową. Pięć minut później siedzieliśmy już w samochodzie. Tata po chwili próbował włączyć radio, ale nadal nie było słychać żadnego dźwięku. W końcu dał sobie z nim spokój.

- Poznałaś kogoś ciekawego w szkole? - spytał po chwili przerywając ciszę. Zadziwił mnie tym pytaniem, ponieważ on nigdy nie interesował się moim życiem.

- Poznałam. - odpowiedziałam krótko.

- Kogo?

- Znajomych. Po co mam Ci mówić skoro i tak ich nie znasz? - powiedziałam. Nie lubiłam głupich pytań z jego strony. Miałam dawać mu nie jasne odpowiedzi? Chyba lepiej żebym mu nic nie mówiła. Mogłam powiedzieć o Skyler oraz Kevin`ie, ale na pewno nie o Niall`u. Kiedy w końcu miałam opowiedzieć mu o Sky i Kevin`ie znaleźliśmy się pod szkołą. Pożegnałam się z nim, wysiadłam z samochodu i podążyłam wprost do szkoły. Idąc korytarzem zobaczyłam, że nie ma zbyt dużej ilości uczniów na korytarzu. Szczerze to wcale się nie dziwiłam. Była dopiero 07:30. Kiedy doszłam do swojej szafki i wyciągnęłam potrzebne książki, zobaczyłam Niall`a. Stał oparty o ścianę zaledwie cztery metry ode mnie. Miał kamienną twarz, a jego oczy były zakryte przez czarne, przeciwsłoneczne okulary. Udawałam, że go nie widzę. Zamknęłam szafkę i skierowałam się w drugą stronę.

- Rose. - zawołał, a ja dalej szłam przed siebie. - Rose! - zawołał głośniej i stwierdziłam, że muszę w końcu do niego wrócić. Wolnym krokiem podeszłam do niego.

- Co? - zapytałam, a jego wzrok dokładnie obleciał mnie dookoła. Niall zmierzył mnie wzrokiem i słodko się uśmiechnął. Nie wiedziałam dokąd zmierzał jego gest.

- Wpadnę po ciebie o 19:00. - powiedział  po chwili z uśmiechem, puścił oczko i odszedł. Zobaczyłam tylko tyle, że wychodzi głównymi drzwiami z budynku szkoły.

Czy on właśnie umówił się ze mną? Tak, zrobił to, ale w jaki sposób. Nie wiem czy mam iść na to spotkanie, chociaż chyba nie mam wyjścia. Powiedział, że przyjdzie po mnie o 19:00, czyli przyjdzie do mnie do domu. Kristin i tata nie mogą się dowiedzieć, że zadaje się z kimś takim, dlatego muszę coś wymyślić. Nie wiem jak to będzie.

Przez wszystkie lekcje zastanawiałam się co zrobić. Czy iść z nim, czy nie, co powiedzieć tacie? Sama nie wiem co zrobię. 

Niall`a nadal nie było w szkole. Wyglądało na to, że wpadł tylko chamsko się ze mną umówić i tyle. Nie rozumiem tego chłopaka.

____________________________________________________________________________

Czytasz = komentujesz

Następny rozdział = 35 komentarzy

Dziękuję, że wyczekaliście aż tyle na ten rozdział. Dziękuję ♥

Oto zwiastun tego oto bloga, wykonany przez Naomi ♥♥♥ -> http://www.youtube.com/watch?v=msHZU71Q4fE